Wat kan er misgaan bij de grote decentralisaties?

Wat kan er misgaan bij de grote decentralisaties?

Dat is de kop boven een tekst van Rene Paas, voorzitter van DIVOSA, de vereniging van gemeentelijke managers op het gebied van werk en inkomen.zijn visie geef ik onderaan deze blog weer, na mijn persoonlijke visie op dit onderwerp.

Gemeentes moeten meer gebruik maken van het overgangsjaar.

Het lopende kalenderjaar is een overgangsjaar voor de gemeenten wat betreft de decentralisatie's en dus ben ik eigenlijk niet blij met gemeenten, die nu al trots laten weten binnen budgetten te kunnen blijven. Dit zou het jaar van onderzoek en innovatie moeten zijn niet van de boekhouder of het beste jongetje van de klas willen zijn.

Ook voor de zorg vrager is veel veranderd en de gemeenten zou meer bewust moeten zijn van het feit dat ook de vragen uit de zorg misschien nog meer op gang komen, zodra de zorgvrager zich bewust gaat zijn van de doorgevoerde veranderingen.

Ook de diverse herkeuringen die op dit moment plaatsvinden kunnen nog voor meer volume in de vraag van zorg gaan zorgen. Mede daarom herhaal ik ook mijn opmerking uit een eerdere blog, dat het mij verbaasd dat het in dit overgangsjaar moeilijk is om initiatieven vanuit de doelgroep zoals bijvoorbeeld onbeperkt aan de slag te mogen introduceren bij gemeenten. Vaak is er een reactie in de trend van;

we hebben het zo druk met de decentralisatie kom in augustus of september nog maar eens terug.

Maar wil je vanaf September nog zaken implementeren of testen wordt het allemaal erg knap ik het overgangsjaar. Daarom mijn oproep; neem contact op met mij, u heeft niets te verliezen hooguit krijgt u een beter inzicht, in de onzekerheden die er kunnen leven in de groep waar u in 2016 zonder terugval systeem voor verantwoordelijk bent. Wees de risico's die Rene Paas in zijn eerste alinea noemt voor door zaken nu te proberen, of te testen.

Rene Paas schreef;

De controllers die ik sprak op een cursus waren er snel klaar mee: 'Slechte zorg, gezichtsverlies en vooral budgetoverschrijdingen'. Niet uitkomen met je geld, dat gaat bij gemeenten net als thuis: de problemen stapelen zich op, je vult het ene gat met het andere en op een dag maak je zelfs de enveloppen niet meer open. Het risico dat dat gebeurt is groot, want de decentralisaties moeten veel geld opleveren.

Maar hoera, er is goed nieuws. De club van Han Noten, de Transitiecommissie Sociaal Domein, stelt vast dat onze inkopers een wonder hebben verricht. We blijven binnen het budget. Dat is ook slagerswerk: als je de thuiszorg of de jeugdzorg uitknijpt, geeft dat stress en gedwongen ontslagen. En je kunt ook te goed worden in nee zeggen tegen hulpbehoevende burgers.

Het maakt niet uit of ze alleen belasting betalen of zorg nodig hebben: al onze burgers hebben recht op vindingrijke gemeenten. Proficiat: geen overschrijdingen. Paradoxaal genoeg is dat bedenkelijk. Want 2015 is voor veel gemeenten een overgangsjaar. We korten op het budget en laten de zaken verder ongeveer zoals ze waren. Dat geeft ons tijd om echt iets slims te bedenken. Maar wat gebeurt er als we straks uitkomen met ons geld? Blijven we innovatief of gaan we dan gewoon voor 2016 weer de contracten verlengen? De commissie vreest het laatste.

Oei! Dat is een dik probleem. Het maakt niet uit of ze alleen belasting betalen of zorg nodig hebben: al onze burgers hebben recht op vindingrijke gemeenten. Op de beste zorg voor het minste geld. Kaasschaven is daarvoor niet genoeg. Ik hoop dat we gretig blijven vernieuwen, niet alleen uit vrees voor budgetoverschrijding, maar omdat het sociaal domein niet zonder kan.