Is de participatie wel een prioriteit voor de overheid?

In de afgelopen weken wordt er veel gesproken over het behaalde aantal garantie banen en het bedrijfsleven lijkt de handschoen inderdaad te hebben opgepakt. Het bedrijfsleven loopt voor op het aantal te realiseren garantie banen, Red het bedrijfsleven straks de overheid?

Overheid loopt achter

Want ook de overheid heeft zich aan de banenafspraak geconfirmeerd. Eind 2015 moeten zij 3.000 extra banen hebben gecreëerd. Eind 2014 waren dat er 1.508. Dat betekent dat de overheid er dit jaar nog 1.500 moet realiseren. Eind 2016 moeten dat er in totaal 6.500 zijn. De Wet banenafspraak en quotum arbeidsbeperkten bepaalt dat een wettelijk quotum in werking treedt als er te weinig banen komen voor arbeidsbeperkten. Grotere werkgevers kunnen dan een boete krijgen als zij niet een door de overheid vastgesteld aantal leden van deze doelgroep in dienst hebben. En natuurlijk is de overheid lokaal regionaal en landelijk ook een werkgever.

Boete

Werkgevers (kleine en grote) moeten voor arbeidsbeperkten tot 2026 in totaal 100.000 banen realiseren. De overheid voor 25.000 mensen. Op 1 april 2015 is de Wet banenafspraak en quotum arbeidsbeperkten ingegaan. Deze wet bevestigt de afspraken in de banenafspraak. De wet bepaalt dat een wettelijk quotum in werking treedt als er te weinig banen komen voor arbeidsbeperkten.

Werkgevers, met meer dan 25Fte aan personeel die onvoldoende verloonde uren laten invullen door mensen uit de doelgroep, moeten in dat geval een quotumheffing betalen van 5000 euro per niet ingevulde arbeidsplaats.

#Prinsjesdag en daarna

Op 22 augustus schreef ik een blog over het komende parlementaire jaar. De Nu.nl redactie deed het op 28 augustus,voor hun Weekendeditie nog eens dunnetjes over. In het stuk worden vijf mogelijke struikelblokken voor het kabinet genoemd. Van mij hoeft het kabinet niet te vallen, niet dat ik blij ben met hoe alles gaat maar ik zie geen stabiele andere mogelijkheden op dit moment.

Hieronder eerst een aantal citaten uit het stuk van nu.nl op het mogelijke vierde struikelblok ga ik mijn eigen visie geven omdat dit voor de meeste van mijn volgers, het belangrijkste mogelijke struikelblok zal zijn.

Nu het regeerakkoord is uitgevoerd, er geen verkiezingen op komst zijn en de economie aantrekt verwachten sommigen een saai parlementair jaar. Vijf redenen die het tegendeel kunnen bewijzen. Morgen begint de Kamer na twee maanden zomerreces weer met vergaderen. Na zeven crisisjaren zou het Binnenhof eens even rustig kunnen gaan uitblazen. Er staan geen grote dossiers meer op de planning en de eerstvolgende verkiezingen zijn toch pas in het voorjaar van 2017. Toch zal het niet stil worden in politiek Den Haag.

1) De profileringsdrang van de coalitie

Nu breekt echter de tijd aan dat VVD de PvdA weer wat politieke kleur op de wangen moeten krijgen. Met name de PvdA staat er in de peilingen nog altijd dramatisch voor, doordat kiezers zich door Samsom in de steek gelaten voelen. En dat ondanks de campagnestrategie van Samsom uit 2012 waarbij hij “het eerlijke verhaal” vertelde. Maar ook de VVD zal zich nadrukkelijker willen gaan profileren. Het zal er voor zorgen dat VVD en PvdA vaker tegenover elkaar zullen staan. Daar schuilt een risico, want als de meningsverschillen te hoog oplopen kan de irritatie toenemen en de coalitie onder druk komen te staan. De oppositie zal dit vuurtje graag opstoken.

Persoonlijk hoop ik ook dat ook de oppositie zich iets meer zou willen profileren en dat er scherper zal worden geleerd op de effecten van de uitvoering van bepaalde maatregelen

2) De machtsstrijd bij de VVD

Een grote onzekere factor voor de coalitie is de toekomst van de VVD. Premier Mark Rutte laat zich nog niet uit over de vraag of hij in maart 2017 weer de lijsttrekker voor de liberalen zal worden. Ondertussen is fractievoorzitter Halbe Zijlstra aan het warmlopen om het stokje over te nemen. De Fries valt vooral op als vertolker van het rechtse geluid met zijn pleidooi om de grenzen voor asielzoekers grotendeels te sluiten en zijn tirades tegen het toeslagenstelsel in ons belastingsysteem. Hierin ben ik benieuwd of de discussie rond het basis inkomen, nog weer gestalte gaat krijgen en dan niet het uitdelen van gratis geld maar daarvoor verwijs je graag naar mijn eerdere blog over dit onderwerp. Ook koos Zijlstra er bewust voor om volledig onzichtbaar te blijven toen de VVD vorige week onder vuur kwam te liggen over de verbroken verkiezingsbelofte uit 2012 dat er geen cent meer naar Griekenland mag.

3) Onverwachte splijtzwammen

'Zou het eindelijk een rustiger jaar worden?', is elk jaar de vraag die men elkaar stelt in Den Haag. 'Dat zal wel weer niet, dat dachten we immers vorig jaar ook', is steevast het antwoord. Het zijn juist vaak de relatief onvoorzienbare incidenten die ineens een enorme crisis ontketenen. Neem de zorgcrisis van voor afgelopen kerst. Niemand had problemen verwacht en plots ontstond muiterij in de Senaatsfractie van de PvdA en ging de coalitie langs de rand van de afgrond.

4) De hervormingen moeten nog landen

Het regeerakkoord is weliswaar uitgevoerd, dat betekent niet dat Den Haag er niet heel druk mee kan zijn. Zo blijft het hoofdpijndossier genaamd persoonsgebonden budget staatssecretaris Martin van Rijn (Volksgezondheid) achtervolgen. De hervormingen van het pgb-stelsel zijn nog steeds een chaos en de politieke druk neemt toe. Maar ook andere bewindspersonen zullen nog regelmatig naar de Kamer geroepen worden. Krijgt staatssecretaris Jetta Klijnsma (Sociale Zaken) het voor elkaar om de beloofde honderdduizend banen te creëren voor arbeidsgehandicapten?

Zoals gezegd voor veel van mijn volgers, zal dit het belangrijkste thema zijn voor het komende jaar. Of de participatie gaat slagen is voor mij een groot vraagteken, in de eerdere blogs ben ik hier al op ingegaan voor mij is het bijzonder dat zelfde als we de meest positieve cijfers geloven het juist de overheid is die nog veel steken laat vallen wat betreft de invulling van de garantie banen.

5) Rustig aan doen is niet de natuur in Den Haag

Buiten alle politieke splijtzwammen, profileringsdrangen en onvoorzienbare struikelblokken is misschien wel de belangrijkste reden waarom het niet saai wordt het feit dat het niet in het DNA van het Binnenhof zit om even rustig achterover te zitten. Even rustig reflecteren op wat in de crisisjaren over ons heen is gekomen en even bezien hoe de hervormingen uitpakken zal je in Den Haag niet snel zien gebeuren. Er moeten nieuwe plannen gemaakt worden, vuurtjes opgestookt worden, aan het profiel gewerkt worden. Het voorsorteren voor de verkiezingen in maart 2017 is nu begonnen.

Ik denk ook niet dat het goed zou zijn om stil te gaan zitten, stilstand is immers achteruitgang. Voor 2017 hoop ik ook dat er door alle aandacht rondom de decentralisatie's ook eens aandacht komt voor de politieke vertegenwoordiging van, voor en door mensen met een handicap in de politieke arena, op zowel lokaal als nationaal niveau. Als we kijken dat een groot deel van de Nederlanders een lichamelijke of geestelijke beperking heeft komen we er nu met alleen Otwin van Dijk en Jetta Klijnsma bekaaid vanaf. En dan heb ik het nog niet over het lokale niveau waar juist nu heel veel beslissingen worden genomen die belangrijk zijn.

Ik geef niet snel een politieke voorkeur, en ook nu is het afwachten hoe het zich zaken gaan ontwikkelen. Maar ik vind het een positieve ontwikkeling dat de Vrijzinnige partij Nederland van Norbert Klein, mindervaliden noemt in haar speerpunt. We zullen zien wie of wat er zich het komend jaar in de politieke arena zullen ontwikkelen.

Door: NU.nl/Lucas Benschop Curcief mijn reactie / visieHarry Haddering

Het bruteren van uitkeringen

Binnenlands Bestuur meldde op 26 augustus dat Groningers in de bijstand een eigen bedrijf mogen opbouwen en een deel van de winst houden. De gemeente begint binnenkort met een pilot die dat mogelijk maakt. Voorheen moesten bijstandsgerechtigden kiezen tussen hun bedrijf of een uitkering. Rene Paas Voorzitter van Divosa schreef er een blog over, maar ik denk graag nog groter. Ik ben benieuwd naar jullie menig, eerst de gedachten van Rene Paas:

Andere steden als Assen, Den Bosch en Zwolle begonnen al eerder met een experiment. Het past in de trend. Ruimte voor ondernemen en ruimte voor parttime werk, aangevuld door een uitkering. Maar het klinkt eenvoudiger dan het is.

Natuurlijk willen we dat iedereen een betaalde, vaste en volledige baan krijgt. Of een onderneming waarvan ze vanaf dag één kunnen leven. We willen dat iedereen economisch zelfstandig is. Maar realiteit van de arbeidsmarkt ziet er anders uit. Nederland is koploper deeltijdarbeid. De flexibele schil van de arbeidsmarkt groeit alleen maar. En er zijn veel kleine zelfstandigen en kleine banen met weinig uren waarvan je niet kunt leven.

Scharrelondernemers en deeltijders

En dus zijn veel gemeenten pragmatisch. Ze zetten in op wat er wél kan: parttime werk is beter dan geen werk. Dat heeft voordelen voor iedereen. Wie parttime werkt, doet mee, krijgt sociale contacten en bouwt vaak ook sociale rechten zoals pensioen op. Veel gemeenten laten bovendien een deel van de neveninkomsten vrij waardoor mensen ook meer overhouden dan het minimum. Alleenstaande ouders kunnen daar tot 2,5 jaar gebruik van maken en mensen met een medische urenbeperking zelfs ongelimiteerd!

Het zou helpen als het eindelijk eens makkelijk gemaakt wordt om neveninkomsten met uitkeringen te verrekenen. Het voordeel van scharrelondernemers en deeltijdarbeiders voor de belastingbetaler? De gemiddelde prijs van de uitkering daalt, want elke euro die mensen zelf verdienen, hoeven wij niet voor ze te betalen.

Bruteer de bijstand

Het zou wel helpen als het eindelijk eens makkelijk gemaakt wordt om neveninkomsten met uitkeringen te verrekenen. Want dat duurt nu vaak lang en de onduidelijkheid hoeveel je moet terugbetalen leidt tot grote problemen.

De sleutel: bruteer de bijstand.

Een bruto-uitkering is makkelijk te verrekenen met bruto-inkomsten. Zo voorkom je de narigheid van latere correcties en inhoudingen.

Er valt dus nog wel iets te verbeteren voordat we ons ideaal bereiken. Maar als het niet kan zoals het moet, dan moet het voorlopig maar zoals het kan. En dan nemen gemeenten die administratieve lasten maar even op de koop toe.

Tot zover de blog van Rene Paas.

Ik denk dan waarom zouden we dit niet voor Alle uittredingen proberen, immers ook voor veel andere groepen wordt steeds vaker geroepen dat we moeten kijken naar wat wel kan.

Ik heb al eerder gepleit voor het makkelijker maken van de participatie regels voor overheden, het is duidelijk dat het bedrijfsleven op dit moment Meer stappen maakt richting de participatie van mensen met een arbeidshandicap dan overheden.

Bij het bruteren Van een uitkering indien men dit wenst en waar het mogelijk wordt geacht, gelden de voordelen die de heer Paas noemt voor iedereen. Ik pleit daarnaast dan opnieuw voor het combineren van de participatie wetgeving en het verlangen van de landelijke overheden om cliënten participatie bijvoorbeeld in de WMO raden te versterken. De ervaringsdeskundigheid kan op deze manier worden ingezet met als vangnet de bruto uitkering, en waar mogelijk de verdienste van de zelfstandige ondernemer met inachtneming van zijn of haar fysieke of mentale beperking.

Een onderdeel wat dan ook nog opgelost moet worden is het probleem van de mogelijke insinuatie van schijn ondernemerschap op de momenten dat de beperking van een persoon het even niet mogelijk maakt dat hij/zij werkt

wordt het een boeiend parlementair jaar?

Komende maandag 24/8 is het zomerreces voorbij en het is nog maar een paar weken voordat op #Prinsjesdag het nieuwe parlementaire jaar wordt geopend.

Voor ondernemende mensen met een lastig lichaam zoals ik kon het weleens er een boeiend parlementair jaar gaan worden. Niet alleen valt te hopen dat de problemen met het PGB voor laten we zeggen het 10e debat over dit onderwerp zijn opgelost.

Ook hoop ik dat er een aantal positieve zaken zullen gebeuren rondom de langdurige zorg, waarbij toch hopelijk iets gedaan zou worden aan de dagelijkse verschoningsgarantie in verzorgingstehuizen, die recent werd ingetrokken. Maar ook de problemen rondom de jeugdzorg zullen hopelijk verbeteren, laten we hopen dat de politiek stappen in de goede richting kan maken. Zelf zie ik de oplossing niet, maar ik hoop dat ook het vluchtelingen probleem op een menselijke manier verbeterd zal worden.

Daarnaast is er in het de afgelopen parlementaire jaar gesproken over de verbetering cliënt participatie in de adviesraden in dit land, waaronder de WMO raden en dergelijke. Achter de schermen heb ik hier namens mensen met een arbeidshandicap mijn steentje aan mogen bijdragen. Ik zal dit ook in de komende tijd blijven doen. En de andere discussie die ik met veel belangstelling gaan volgen is de problematiek van het starten van een eigen onderneming als ZZP'er op het moment dat je een handicap hebt. Om schijnconstructies tegen te gaan wil men dat je bijvoorbeeld een minimum aantal uren maakt maar als dit als gevolg van je beperking niet lukt blijf je voor mij wel een ondernemer. Ook hierover heb ik op het Ministerie van sociale zaken en werkgelegenheid, na feedback van velen van jullie, mijn zegje mogen doen.

Het lijkt er op het eerste gezicht op, dat we (mensen met een lastig lichaam, zij het fysiek of mentaal) steeds vaker worden gehoord. Maar toch ben ik bang voor de waan van de dag. Ik denk dat het tijd is om met alle verschillende mensen met een handicap of het nou fysiek of mentaal is de handen ineen te slaan, we moeten samenwerken. Voor een sterkere lobby. Ik sta open voor suggesties om het onderwerp op een positieve manier in de media te brengen, zodat de zaken die ik hierboven beschrijf in onze maatschappij goed geregeld worden. Dan maken we ook al grote stappen voor de ratificatie Van het VN verdrag voor de rechten van mensen met een handicap. Want ook dit is een van de doelen van onze overheid voor het komende parlementaire jaar.

Ik ben benieuwd of een van de onderwerpen die ik heb aangesneden ook in de troonrede zal worden genoemd. Twee jaar geleden was het hoofdthema van de troonrede de participatiemaatschappij, willen we die echt realiseren. Dan lijkt mij het bovenstaande een goed begin om op te pakken voor onze parlementariërs. Ik wens de dames en heren veel succes.

Goochelt Jetta Klijnsma met cijfers, Ja of Nee?

Waar gaat het om?

• Gaat het om het aantal ‘extra banen’ voor arbeidsbeperkten die er voorheen niet waren, zoals meerdere politici zoals Van Weyenberg (D66) gisteren in Nieuwsuur verkondigden?

• Of dienen ook banen bij een regulier bedrijf mee te tellen (gedetacheerden vanuit de SW) van reeds werkzame arbeidsbeperkten bij een SW-bedrijf? Zij hadden al een baan.

Volgens Klijnsma is het de bedoeling dat zij meedoen in het bedrijfsleven. Is dit een terechte en redelijke en rechtvaardige benadering? Wordt de wet juist toegepast?

De uitzending kunnen jullie via de volgende link;

http://www.npo.nl/klijnsma-doet-aan-creati.../.../WO_NOS_1687179

nogmaals bekijken.

Bij het terugkijken van de uitzending krijg ik toch een beetje een nare smaak in mijn mond, de staatssecretaris zegt

"dat ze nu de gecreëerde arbeidsplaatsen aan het turven is"

. Als de staatssecretaris op deze manier wil kijken naar nieuwe banen heb ik voor heel veel gemeenten een gemakkelijke oplossing;

Vraag lokale ondernemers om een arbeidsplaats in de gemeentelijke sociale werkplaats te sponsoren, en het participatie probleem is opgelost.

Op Twitter zag ik een aantal reacties dat D66 niet zo moet zeuren, en dat het voor een aantal mensen toch echt anders was om in het bedrijfsleven te werken dan in de sociale werkplaats. Toch weet ik dat ook in sociale werkplaatsen steeds meer naar de prestaties wordt gekeken.

Wat niet werd gevraagd in het item van Nieuwsuur was welke werkzaamheden men hiervoor had gedaan binnen de sociale werkplaats. Als dit dezelfde werkzaamheden zijn geweest is hier in wezen sprake van niet meer dan een overplaatsing en dan vind ik het geen nieuwe werkplek.

Ik weet dat veel mensen bezig zijn met de participatie wet en dat ook veel bedrijven inderdaad bezig zijn met het creëren van nieuwe arbeidsplaatsen. Dat lijkt mij het doel van deze wet, en niet het bezuinigen op de sociale werkvoorziening met het sausje van participatie.

Ik vraag mij ook af of mensen die nu in een sociale werkvoorziening werken tot nu toe niet hebben geparticipeerd in onze maatschappij, ik denk het wel.

In mijn beleving moet de participatie wet gaan over nieuwe banen en niet over de verschuiving van werk onder een andere noemer dan tot voor 2013, het punt waar onze staatssecretaris is begonnen met het tellen van de banen die voor de participatie mogen meetellen.

Misschien heeft de staatssecretaris juridisch het gelijk aan haar zijde met haar manier van tellen, maar ik had op meer participatie gehoopt.

Een #basisinkomen, maar geen geld voor niets

Een #basisinkomen uit social media, je sociale netwerk.

Vandaag 5 augustus is het groot nieuws, de gemeente Utrecht maar ook Tilburg overweegt een basis inkomen. Op zich ben ik hier blij mee, want ook voor mijzelf geldt dat ik het gevoel heb dat ik volop werk. Maar vanuit een positie waarin je altijd veel vrijwilligerswerk hebt gedaan, is het moeilijk om ineens facturen te gaan sturen als ZZP'er. Ik ben dus ook voor een basisinkomen en als je er zaken voor doet, mag het ook best meer zijn dan mijn uitkering tot nu toe. Als je kijkt naar alle instrumenten die moeten worden opgetuigd voor de controle, de belastingdienst, de sociale verzekeringsbank het en alle andere controle instanties die geen bijdrage leveren aan een grotere veiligheid/gezondheid, in ons land dan zeg ik "doe het maar".

En in mijn ogen is het dus geen geld voor niets, zoals vandaag her en der werd gesuggereerd. Wie niets wil doen zal van weinig moeten rondkomen, wie zich inzet zou daarvoor beloond moeten worden.

Nee, ik ben zeker niet zielig maar met wat meer financiële armslag zou ik bijvoorbeeld een reclamecampagne willen opzetten of een intensievere benadering van de media met een positief verhaal over de mogelijkheden van mensen met een beperking in plaats van de hokjesgeest en het drukken van stempels zoals dat nu gebeurt.

Ik heb een groot sociaal netwerk, en zelfs de uitspraak,

als ik een baan voor je had, in jouw regio, was je de eerste aan wie ik zou denken.

hoor ik regelmatig, maar vaak blijft het daarna stil.

Nogmaals ik ben niet zielig, mensen die mij een beetje kennen weten dat ik dat extra beetje financiële armslag graag zou willen investeren in de verbetering van mijn eigen toekomst en die van andere mensen in ongeveer dezelfde situatie. Vandaar dat ik met deze blog ga proberen om te kijken wat mijn netwerk op kan leveren. Ik probeer het gewoon. Zo gek is het toch niet dat ik iets vraag voor hetgeen ik al heb bijgedragen aan onze maatschappij.

Mijn bankrelatie is de Rabobank in Assen Ten name van H.Haddering NL93RABO0349946930

Indien gewenst kan ik voor redelijke bedragen een factuur opstellen, ook is het binnenkort mogelijk om naamsvermelding van geïnteresseerden in dit social media experiment weer te geven op mijn website, die op dit moment nog in ontwikkeling is. Ik hou jullie op de hoogte.

Harry Haddering

Kwartiermaker Onbeperktaandeslag.nl

MATUTER

Kvk nummer 62538608

P/a Dr. A. Kuyperstraat 144 9402 CS Assen

0592867353 / 0623486100

https://www.linkedin.com/in/harryhaddering