Binnenlands Bestuur meldde op 26 augustus dat Groningers in de bijstand een eigen bedrijf mogen opbouwen en een deel van de winst houden. De gemeente begint binnenkort met een pilot die dat mogelijk maakt. Voorheen moesten bijstandsgerechtigden kiezen tussen hun bedrijf of een uitkering. Rene Paas Voorzitter van Divosa schreef er een blog over, maar ik denk graag nog groter. Ik ben benieuwd naar jullie menig, eerst de gedachten van Rene Paas:
Andere steden als Assen, Den Bosch en Zwolle begonnen al eerder met een experiment. Het past in de trend. Ruimte voor ondernemen en ruimte voor parttime werk, aangevuld door een uitkering. Maar het klinkt eenvoudiger dan het is.
Natuurlijk willen we dat iedereen een betaalde, vaste en volledige baan krijgt. Of een onderneming waarvan ze vanaf dag één kunnen leven. We willen dat iedereen economisch zelfstandig is. Maar realiteit van de arbeidsmarkt ziet er anders uit. Nederland is koploper deeltijdarbeid. De flexibele schil van de arbeidsmarkt groeit alleen maar. En er zijn veel kleine zelfstandigen en kleine banen met weinig uren waarvan je niet kunt leven.
Scharrelondernemers en deeltijders
En dus zijn veel gemeenten pragmatisch. Ze zetten in op wat er wél kan: parttime werk is beter dan geen werk. Dat heeft voordelen voor iedereen. Wie parttime werkt, doet mee, krijgt sociale contacten en bouwt vaak ook sociale rechten zoals pensioen op. Veel gemeenten laten bovendien een deel van de neveninkomsten vrij waardoor mensen ook meer overhouden dan het minimum. Alleenstaande ouders kunnen daar tot 2,5 jaar gebruik van maken en mensen met een medische urenbeperking zelfs ongelimiteerd!
Het zou helpen als het eindelijk eens makkelijk gemaakt wordt om neveninkomsten met uitkeringen te verrekenen. Het voordeel van scharrelondernemers en deeltijdarbeiders voor de belastingbetaler? De gemiddelde prijs van de uitkering daalt, want elke euro die mensen zelf verdienen, hoeven wij niet voor ze te betalen.
Bruteer de bijstand
Het zou wel helpen als het eindelijk eens makkelijk gemaakt wordt om neveninkomsten met uitkeringen te verrekenen. Want dat duurt nu vaak lang en de onduidelijkheid hoeveel je moet terugbetalen leidt tot grote problemen.
De sleutel: bruteer de bijstand.
Een bruto-uitkering is makkelijk te verrekenen met bruto-inkomsten. Zo voorkom je de narigheid van latere correcties en inhoudingen.
Er valt dus nog wel iets te verbeteren voordat we ons ideaal bereiken. Maar als het niet kan zoals het moet, dan moet het voorlopig maar zoals het kan. En dan nemen gemeenten die administratieve lasten maar even op de koop toe.
Tot zover de blog van Rene Paas.
Ik denk dan waarom zouden we dit niet voor Alle uittredingen proberen, immers ook voor veel andere groepen wordt steeds vaker geroepen dat we moeten kijken naar wat wel kan.
Ik heb al eerder gepleit voor het makkelijker maken van de participatie regels voor overheden, het is duidelijk dat het bedrijfsleven op dit moment Meer stappen maakt richting de participatie van mensen met een arbeidshandicap dan overheden.
Bij het bruteren Van een uitkering indien men dit wenst en waar het mogelijk wordt geacht, gelden de voordelen die de heer Paas noemt voor iedereen. Ik pleit daarnaast dan opnieuw voor het combineren van de participatie wetgeving en het verlangen van de landelijke overheden om cliënten participatie bijvoorbeeld in de WMO raden te versterken. De ervaringsdeskundigheid kan op deze manier worden ingezet met als vangnet de bruto uitkering, en waar mogelijk de verdienste van de zelfstandige ondernemer met inachtneming van zijn of haar fysieke of mentale beperking.
Een onderdeel wat dan ook nog opgelost moet worden is het probleem van de mogelijke insinuatie van schijn ondernemerschap op de momenten dat de beperking van een persoon het even niet mogelijk maakt dat hij/zij werkt
Geen opmerkingen:
Een reactie posten