#Wereldgehandicaptendag, een feestdag of niet?

Bijna iedere dag van het jaar is het wel een dag van, of een dag voor, 1 december is bijvoorbeeld wereld aids dag. Dat weet bijna iedereen, twee dagen later op 3 december is het de dag van de gehandicapten volgens de Verenigde Naties. Ik weet niet of ik er blij mee ben, ja het heeft me naar aantal interviews opgeleverd over projecten waarmee ik bezig ben. Zie deze link;Maar aan de andere kant voelt het ook wel een beetje als, een doekje voor het bloeden.

Wereld gehandicapten dag blijft klein in Nederland, op Twitter is het weliswaar de gehele dag prominent aanwezig, maar worden er daadwerkelijk ook stappen vooruit gezet?

Nederland is een van de weinige landen in Europa die het verdrag voor de rechten van mensen met een handicap nog niet heeft ondertekend. Als er geen politieke prioriteiten tussendoor komen staat de ratificering voor volgende week op de agenda van de Tweede Kamer.

Maar wanneer gaan we er dan wat van merken, Nederland is nog verre van toegankelijk voor mensen in een rolstoel zoals ik, en ook naar erkenning van het verdrag zal dit zeker nog wel enkele jaren duren voordat hij het aanmerkelijk verbeterd. Ik wil niet verbitterd klinken, dat ben ik van nature niet, maar toch maken mij heel veel zaken wel ongerust, de langdurige zorg de PGB's en de eerste geluiden over mogelijke problemen rondom de wet maatschappelijke ondersteuning.

Er wordt veel over mensen met beperkingen gesproken, maar weinig met ons, ook gisteren was hier weer een voorbeeld van tijdens het debat van sociale zaken en werkgelegenheid. Het wordt algemeen erkend dat overheden ten opzichte van het bedrijfsleven nog veel stappen moeten maken in het creëren van banen voor mensen met een beperking of beter gezegd afstand tot de arbeidsmarkt.

Ik had hiervoor in het een na laatste debat over het onderwerp een concept motie ingediend, ik wilde er voor zorgen dat ervaringsdeskundigen mee zouden kunnen helpen in het wegnemen van de koudwatervrees die zowel bij werkgevers als bij veel mensen uit de doelgroep, nog heerst.

De eerste reacties waren positief, men wilde met mij in gesprek, maar die gesprekken zijn er behalve via Twitter nooit echt geweest. En uiteindelijk is de motie niet eens in stemming gebracht. In eerste instantie omdat er geen dekking zou zijn, maar dat argument gaat volgens mij niet op omdat overheden zichzelf hebben verplicht om te voldoen aan de verplichtingen uit de participatie wet, dus hier had het mes, in mijn beleving alleen maar aan twee kanten kunnen snijden. Immers overleden hadden wat kunnen doen aan hun verplichtingen en de emancipatie van de mensen met een beperking had een stap voorwaarts kunnen maken omdat we dan gefaciliteerd werden om als volwaardige gesprekspartner mee te doen aan de decentralisatie's, ik ben blij met de wereld gehandicapten dag, soms zou je willen dat er ook op de andere dagen meer aandacht was voor mensen die nu vaak nog onvoldoende participeren.

Harry Haddering